Malumunuz 2011 de bitiyor çok şükür.Elimizde ne var dersek 2011 yılına dair saçma sapan bi dünya şey sıralayabilirim.Gidenler gelenler gidemeyenler daha neleer neler.
Hayatımın en boktan yıllarından biride buydu desem yalan söylemiş olmam heralde.Kendi kendime yaptığım saçmalıklar,aldığım kararlar bilmem neler beni baya bi çalkaladı.Hayır neyin kafasını yaşıyosun deseler ona da verebilecek bi cevabım yok.Kendi kendime saçmalamadım işte ne var?Haklı olmak ya da olmamak tartışılır.Bence haklıydım onca haksızım ötekince haklıyım berikince haksızım falan filan.Bu yıl nedense bi saçmalama moduna girdim hatta çizmeyi aştım kimilerini kırdım belki hala kırık olanlar var güvenmeyenler var artık ona bişi diyemicem.Sil baştan 2011 yaşatamam belki ama 2012 böyle olmayacak bunun garantisini veririm.Bana güvenmemelerini anlarım çünkü ben doğru bi insanken güvenilirliğimin dip noktasına geldim.Hala kendime inanamıyorum bunu nasıl yaptım anlamıyorum neyi kimden saklıyosun neden saklıyosun mantığı nedir ???Herşeyden önemlisi herşeyi herşeyi herşeyi ihmal edişim.Hayatın bitmesini isteyişim var ki evlere şenlik.Başlayamadığım bir evlilik koşuşturmacası da bunlardan biri zaten.Karşımdakinden ziyade sanırım ben kendimden emin değilim.Sanırım dedim o kadar emin değilim ki sen anla.Yoksa şundan çok eminim ki beni seviyor çok eminim ki evlensek gerçekten çok mutlu oluruz çok eminim ki biz bi hayatı çok güzel paylaşırız evet bazı durumlar beni geriyor ama o da törpülenebilir bir durum.Her gece yatağıma yattığımda bizim için dua ediyorsam hislerim hala eskisi gibidir ya da her canı sıkıldığında onun üzülmesine üzülüyorsam ya da canım sıkıldığında aradığım ilk insansa ben hala onunla alakalı iyi düşünüyorumdur.Seviyorum işte ötesi yok bunun.Evet bazen bazı şeyler beni delirtebiliyor ama o da anlık dün bunu farkettim anlatırken.Vicdanım yanlış şeyler yapmayı kabullenmiyorsa sadece dilimde vardır bazı şeyler ve ben şu konuda kendimden çok eminim ki bana yapılmasını istemediğim şeyi ben başkasına asla yapmam.Gözümle görmediğim şeye de oldu başıma da bu geldi dememem gerekiyormuş bunu farkettim.Aslında hiç bir şey planladığım gibi gitmedi,kendi tarafıma yansımadan biter bu iş diye düşünürken ya da karşılıklı hiç bir şey olmadan biter herşey sıkılır yine vazgeçer diye beklerken (ki 8 ay bazı şeyleri saklamamda ki sebep te budur bi bakıma ) bu raddeye gelmesi gerçekten beni şaşırttı ve şu an elim kolum bağlı ne yapacağımı bilemez durumda öylece saçma salak bir noktada bekliyorum.Ne söylersem söyleyeyim ikna olmayacak bir ''ailem'' varken ne yapmak gerektiğini inan hiç bilmiyorum.Beni ikna et diyo ikna olmak istemezken seni nasıl ikna ederim onu da bilmiyorum ya hadi neyse.Ama şu var ki içimde tek bir ses var ki beni şu zamana kadar yanıltmadı eminim bundan sonra da yanıltmaycak diyor ki sen ne dersen de ne kadar zorlanırsanız zorlanın bu iş olacak :)İçimdeki sesle yola çıktığım her vakit elim boş dönmedim eminim ki bu kez de dönmeyeceğim her şey olmak için vaktini bekler buna inanırım bu işte de bir vakit var henüz gelmedi ama gelecek ve olacak bu iş bence.Ama kendimden emin olduğum vakit.
Blog yazmak için sayfayı açtığımda gayet esprili şeyler yazmayı planlarken bu noktaya nasıl geldiğimi anlayan varsa beri gelsin :)Başka bi zamana inşallah.Hadi bakalım selametle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder