Dünya da kaç çıkmaz sokağın başına gelir bizim çıkmaz sokağın başına gelenler acaba.Biz orayı nasıl ettik te keşfettik pek hatırlamasam da iyi ki keşfetmişiz bence.Hayatımız orda geçti desem yeri.
Bizim mahalle sessiz sakin bir mahalle.Ne olursa olsun nerede olursan ol kolay kolay kimsenin başına bizim mahallede pek bişey gelmez.İnsanları da çok hırt değiller açıkçası.Benim çocukluğumda mahallede çoğu kişi birbirini tanıyordu zaten.Çünkü bakkal denen bir olgu vardı eskiden.Mahallede bakkal tek olunca millet sürekli oraya gider iyi kötü birbirini bilirdi.Amcamın yaşı da bana yakın olduğundan dolayısıyla arkadaşlarının yaşı da bana çok uzak değildi.Haliyle o bakkalın etrafında oturup kalkmışlığımız çok.Yalnız aşağı mahalle biraz öcüydü bizler için.Zira ufaksın ve orası çok uzak.Şimdilerde o yolda giderken düşünüyorum da gözümde büyüttüğüm yol aslında kısacık mesafeymiş arkadaş.Herneyse.Ne zamanki ortaokul bitti liseye başladım o gözümde büyüttüğüm yolu kullanmaya başladım.Ezgi'yle beraber takılıyoruz falan derken sessiz sakin bir yere mi ihtiyaç duyduk tesadüfen mi gördük biri mi söyledi bilmiyorum da biz çıkmazı keşfettik.Lisenin aşağısında üç beş apartmanın arasında bir sokak.Çıkmaz sokak.Bizim çıkmazımız.Hadi len ordan senin çıkmazınmış.Nerden senin oluyor?Sana gelene kadar kaç tanesi keşfetmiş orayı.Başlı başına Kaan ve ekibi geliyo diye çıkmazdan kaçmışlığımız çok.Off ulan dünya.Gerizekalı mısın ?Ne kaçıyosun ?Adamlar seni mi yicek ?Yiceklermiş gibi bakmasalar kaçmazdık belki.Hani bi de KAAN diyosun be abi.Orda bir durcaksın bi saygı duruşunda buluncaksın adama.Biz ortaokuldayken adam lisedeydi farklı okulda olmamıza rağmen namı almış yürümüştü.Kaan deyince üç buçuk atılırdı.Neyse artık bu çocuk.Hey gidi gerizekalılık hey.Sonra zamanla anlıyosun adamın bi cacık olmadığını ama orası da ayrı bi blog konusu.Herneyse çıkmaza biz bir takılmaya başladık.Varsa yoksa çıkmaz.Hava buz gibi,şakır şakır yağmur yağıyor biz hala çıkmazdayız.Dünya umrumuz değil.Bizim sonuçta orda bir dünyamız var.Hayallerimiz var herşeyden öncesi.Hayallerimizin üstüne turp suyu sıkan bir grup akılsız var.Yapılan "boktan"bir muhabbet var.Kalp çarpıntısı var,heyecan var,aşk var,acı var,çaresizlik var,mutluluk ama aynı zamanda mutsuzluk var,cesaretsizlik var.Var da var.Dedikodu mu yapılcak doğru çıkmaza.Hayal mi kurulcak yine çıkmaza.Gereksiz gevezelik mi yapıcaksın ya da canın yine okulda çok mu sıkıldı hep çareyi çıkmaz da arardık.Yaz gelmesini de pek istemezdik açıkçası.Çocuklar orda sürekli top oynarlardı rahatımızı bozarlardı.Ama yine de ayrılmazdık çıkmazımızdan.Eğlenceliydi orası ya.Gerçekten.Bak aklıma şimdi çok şey geldi de bugün yazasım yok.Belki sonra...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder